ویتالیک بوترین: نگرانیهای من دربارهی پروژه World و آیندهی هویت دیجیتال
فهرست مطالب
فرض کنید یک روز صبح از خواب بیدار میشوید و میبینید که تمام فعالیتهای آنلاین شما، از پستهای شبکههای اجتماعی گرفته تا تراکنشهای مالی، به یک هویت واحد متصل شدهاند. این هویت، به طور رسمی توسط یک نهاد مرکزی تأیید شده و هر اقدامی که انجام میدهید، قابل ردیابی و بررسی است. آیا این یک کابوس است یا یک رؤیای دستیافتنی برای آیندهی دیجیتال؟ این دقیقاً همان چیزی است که در بحثهای مربوط به هویت دیجیتال در جریان است و یکی از چهرههای برجسته در این بحث، ویتالیک بوترین، بنیانگذار اتریوم، نظراتی دارد که باید به آنها توجه کرد.
امروزه، ما به طور فزایندهای در دنیای دیجیتال زندگی میکنیم. از خرید آنلاین گرفته تا برقراری ارتباط با دوستان و خانواده، تقریباً همه چیز به اینترنت متصل است. در این میان، هویت دیجیتال ما نقش حیاتی ایفا میکند. اما آیا این هویتها امن هستند؟ آیا حریم خصوصی ما در این فضا حفظ میشود؟ اینها سوالاتی هستند که ویتالیک بوترین و بسیاری دیگر از متخصصان حوزه بلاکچین و فناوری، به آنها میپردازند. در این مقاله، به بررسی دیدگاههای بوترین در مورد پروژه World سام آلتمن و همچنین چشمانداز او برای آیندهی هویت دیجیتال میپردازیم.
نگاهی به پروژه World و رویکرد آن
پروژه World، که پیشتر با نام Worldcoin شناخته میشد، توسط سام آلتمن و الکس بلانیا از Tools for Humanity ایجاد شده است. هدف اصلی این پروژه، ایجاد یک سیستم جهانی برای تأیید هویت انسانها در فضای دیجیتال است. رویکرد اصلی World استفاده از اسکن عنبیه چشم برای ایجاد یک هویت منحصربهفرد برای هر فرد بر روی بلاکچین است. به این ترتیب، آنها ادعا میکنند که میتوانند بین انسانها و عوامل هوش مصنوعی تمایز قائل شوند. این فناوری، به طور بالقوه، میتواند برای جلوگیری از تقلب و کلاهبرداری در پلتفرمهای آنلاین و همچنین تأیید هویت در تراکنشهای مالی مورد استفاده قرار گیرد.
اما این رویکرد، با وجود مزایای احتمالی، با انتقاداتی نیز مواجه شده است. یکی از مهمترین این انتقادات، نگرانیها در مورد حفظ حریم خصوصی است. جمعآوری دادههای بیومتریک از میلیونها نفر، ریسکهای امنیتی قابل توجهی را به همراه دارد. همچنین، این سوال مطرح میشود که این دادهها چگونه ذخیره و محافظت خواهند شد و چه کسی به آنها دسترسی خواهد داشت. ویتالیک بوترین، با توجه به این نگرانیها، رویکردی محتاطانه نسبت به پروژه World دارد.
نگرانیهای ویتالیک بوترین: یک هویت واحد، یک خطر بزرگ
بوترین در یک پست طولانی و مفصل، به بررسی چالشهای مربوط به هویت دیجیتال و رویکرد پروژه World پرداخت. او اذعان میکند که استفاده از “اثباتهای دانش صفر” (zero-knowledge proofs) برای تأیید هویت و در عین حال حفظ ناشناس بودن، میتواند در برخی موارد مفید باشد. به عنوان مثال، این فناوری میتواند به محافظت از شبکههای اجتماعی و خدمات اینترنتی در برابر دستکاری توسط رباتها کمک کند. با این حال، بوترین هشدار میدهد که رویکرد World، در نهایت، به ایجاد یک سیستم هویت “یک نفر-یک هویت” منجر میشود و این امر، خطرات قابل توجهی را به همراه دارد.
خطر از دست رفتن شبهنامها
یکی از مهمترین نگرانیهای بوترین، از بین رفتن امکان استفاده از شبهنامها (pseudonymity) است. در دنیای واقعی، بسیاری از افراد از چندین حساب کاربری برای حفظ حریم خصوصی و آزادی بیان خود استفاده میکنند. به عنوان مثال، یک روزنامهنگار ممکن است از یک حساب کاربری برای انتشار مقالات خود و از یک حساب دیگر برای تعامل با خوانندگان استفاده کند. در یک سیستم “یک نفر-یک هویت”، این امکان از بین میرود و تمام فعالیتهای یک فرد به یک هویت واحد متصل میشود. این امر، میتواند تأثیرات منفی بر آزادی بیان و حریم خصوصی داشته باشد. بررسی دوچرخه برقی ریویان نشان میدهد که چگونه فناوری میتواند در عین حال، هم آزادی عمل و هم ردیابی را افزایش دهد.
بوترین معتقد است که در دنیایی که تهدیدات سایبری و نظارتی در حال افزایش است، از دست دادن امکان استفاده از شبهنامها، میتواند عواقب جدی داشته باشد. او به این نکته اشاره میکند که دولتها ممکن است از این اطلاعات برای سرکوب مخالفان یا نظارت بر فعالیتهای شهروندان استفاده کنند.
نظارت دولتی و نقض حریم خصوصی
بوترین به این نکته اشاره میکند که حتی اگر هیچ پیوند آشکاری بین حسابهای مختلف ایجاد شده تحت یک هویت دیجیتال واحد وجود نداشته باشد، دولتها میتوانند با اجبار افراد به افشای اطلاعات خود، تمام فعالیتهای آنها را ردیابی کنند. او به عنوان نمونه، به الزام اخیر دولت آمریکا برای ارائه حسابهای کاربری شبکههای اجتماعی توسط متقاضیان ویزای دانشجویی و پژوهشگران اشاره میکند. این اقدام، نشاندهندهی تمایل دولتها برای نظارت بر فعالیتهای آنلاین شهروندان است. بررسی آمازون لونا نشان میدهد که چگونه شرکتهای بزرگ فناوری، اطلاعات زیادی را در مورد کاربران خود جمعآوری میکنند و این امر، نگرانیها در مورد حریم خصوصی را افزایش میدهد.
بنابراین، سوال اساسی این است که چگونه میتوان هویت افراد را در فضای دیجیتال تأیید کرد، بدون اینکه حریم خصوصی آنها به خطر بیفتد؟ بوترین راهحلی را پیشنهاد میکند که در ادامه به آن میپردازیم.
راهحل ویتالیک بوترین: هویت جمعگرا
بوترین معتقد است که بهترین رویکرد برای آیندهی هویت دیجیتال، تأکید بر “هویت جمعگرا” (pluralistic identity) است. در این سیستم، هیچ مرجع صدور هویت واحدی وجود ندارد. به عبارت دیگر، هویت شما توسط یک نهاد واحد تأیید نمیشود، بلکه از طریق ترکیبی از منابع مختلف تأیید میشود. این منابع میتوانند شامل افراد، سازمانها و پلتفرمهای مختلف باشند.
سیستمهای هویت جمعگرا میتوانند “صریح” یا “ضمنی” باشند. در سیستمهای صریح، از کاربران خواسته میشود که هویت خود را بر اساس توصیههای افراد تأیید شده، تأیید کنند. در سیستمهای ضمنی، از ترکیبی از سیستمهای مختلف هویت استفاده میشود. بوترین معتقد است که این رویکرد، بهترین راهحل واقعبینانه برای آیندهی هویت دیجیتال است.
به طور خلاصه، دیدگاه ویتالیک بوترین این است که پروژههای هویت “یک نفر-یک هویت” باید با سیستمهای هویت مبتنی بر “شبکه اجتماعی” ادغام شوند. به این ترتیب، میتوان هویت افراد را تأیید کرد، بدون اینکه حریم خصوصی آنها به طور کامل از بین برود. او در مورد اهمیت این موضوع بسیار هشدار دهنده است، و به نظر میرسد که ما باید به دقت به نظرات او گوش فرا دهیم.
پیامدهای عملی و آیندهی هویت دیجیتال
اگر رویکرد بوترین در مورد هویت جمعگرا مورد پذیرش قرار گیرد، چه پیامدهایی خواهد داشت؟ اولاً، این امر میتواند به افزایش حریم خصوصی در فضای دیجیتال کمک کند. با استفاده از چندین هویت و امکان استفاده از شبهنامها، افراد میتوانند کنترل بیشتری بر اطلاعات شخصی خود داشته باشند. ثانیاً، این رویکرد میتواند به افزایش آزادی بیان کمک کند. افراد میتوانند بدون ترس از سانسور یا پیگرد قانونی، نظرات خود را در فضای آنلاین بیان کنند. ثالثاً، این امر میتواند به ایجاد یک فضای اینترنتی متنوعتر و بازتر کمک کند. بروزرسانیهای اخیر در ویژگیهای چت توییچ نشان میدهد که چگونه پلتفرمها در حال تلاش برای ایجاد یک فضای امنتر و فراگیرتر هستند.
با این حال، پیادهسازی هویت جمعگرا با چالشهایی نیز همراه است. یکی از این چالشها، ایجاد یک سیستم قابل اعتماد برای تأیید هویت افراد است. همچنین، باید اطمینان حاصل شود که این سیستمها در برابر حملات سایبری و سوءاستفادههای احتمالی مقاوم هستند. ویتالیک بوترین و دیگر متخصصان در حال کار بر روی راهحلهایی برای این چالشها هستند.
سوالات متداول
آیا پروژه World یک سیستم امنیتی است؟
پروژه World با استفاده از اسکن عنبیه چشم و فناوری بلاکچین، سعی در ایجاد یک سیستم تأیید هویت دارد. با این حال، نگرانیهایی در مورد حفظ حریم خصوصی و امنیت دادههای بیومتریک وجود دارد. ویتالیک بوترین نسبت به این نگرانیها هشدار داده است.
چرا ویتالیک بوترین نگران پروژه World است؟
بوترین نگران این است که پروژه World، با ایجاد یک سیستم “یک نفر-یک هویت”، امکان استفاده از شبهنامها را از بین ببرد و حریم خصوصی افراد را به خطر بیندازد. او همچنین نسبت به نظارت دولتی و سوءاستفادههای احتمالی از اطلاعات شخصی هشدار میدهد.
راهحل بوترین برای آیندهی هویت دیجیتال چیست؟
بوترین طرفدار “هویت جمعگرا” است، که در آن هویت افراد از طریق ترکیبی از منابع مختلف تأیید میشود، نه فقط یک مرجع واحد. این رویکرد، به حفظ حریم خصوصی و افزایش آزادی بیان کمک میکند.
جمعبندی: گامهای بعدی برای شما
در نهایت، دیدگاه ویتالیک بوترین در مورد هویت دیجیتال، یک هشدار جدی است. او ما را به تفکر در مورد پیامدهای احتمالی پروژههایی مانند World دعوت میکند و راهحلهای جایگزینی را برای آیندهی هویت دیجیتال پیشنهاد میدهد. شما به عنوان یک کاربر اینترنت، میتوانید با آگاهی از این مسائل و حمایت از پروژههایی که به حفظ حریم خصوصی و آزادی بیان اهمیت میدهند، در شکلدهی به آیندهی دیجیتال نقش داشته باشید. به یاد داشته باشید که هویت دیجیتال شما، بیش از هر زمان دیگری، در معرض خطر است. بنابراین، آگاهی و هوشیاری، کلید محافظت از خودتان است.
امیدواریم این مقاله، اطلاعات مفیدی در مورد دیدگاههای ویتالیک بوترین در مورد هویت دیجیتال و پروژه World در اختیار شما قرار داده باشد. اگر سوالی دارید، در قسمت نظرات بپرسید.
نظر شما در مورد این مطلب چیه؟